คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 345/2494

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ขออนุญาตตั้งรั้วไซมานประมงอำเภอ ได้ปักกรุยเขตให้แล้ว แต่ไม่ทำตามที่เจ้าพนักงานกำหนดให้ทำกลับปักเสารั้งไซมานรุกล้ำปิดทางน้ำเสียหมด ดังนี้ต้องมีผิดตาม พ.ร.บ.การประมง 2490 มาตรา 31 ,61

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทั้ง ๔ คนได้บังอาจปักเสาปีกรั้วไซมาน เป็นเครื่องจับสัตว์น้ำประจำที่รุกล้ำลงไปในร่องน้ำทางหลวงและที่สาธารณะประโยชน์โดยไม่มีอำนาจที่จะทำได้ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.การประมงและ ก.ม.ลักษณะอาญา
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาเห็นว่า พนักงานเจ้าหน้าที่อนุญาตและออกอาชญาบัตรให้จำเลยทำรั้วไซมานในร่องน้ำได้แล้วจำเลยย่อมทำลงได้ไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามพ.ร.บ. การประมง ๒๔๙๐ มาตรา ๖๑ ปรับ ๑๐๐ บาท
นายกุ่ย นายอ๋อ นายทิพย์ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตาม พ.ร.บ.การประมงพุทธศักราช ๒๔๙๐ มาตรา ๓๑ บัญญัติห้ามไว้ไม่ให้ตั้งหรือปักหรือสร้างเครื่องมือประจำที่ ลงในที่สาธารณะประโยชน์ ส่วนที่จับสัตว์น้ำอย่างอื่น ก็ห้ามมิให้ทำโดยมิได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ เรื่องนี้นายภิรมย์ประมงอำเภอได้ปักกรุยเขตให้จำเลยเปิดทางน้ำสาธารณะประโยชน์ไว้กว้าง ๕๐ วา จำเลยไม่ทำตามเจ้าหน้าที่กำหนดให้ทำ จำเลยกลับปักเสารรั้วไซมานของจำเลยรุกล้ำปิดทางน้ำนั้นเสียหมด จำเลยจึงต้องมีความผิด
จึงพิพากษายืน

Share