คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 221/2486

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ลูกหนี้ซึ่งทำสัญญาร่วมกันโดยมีได้แยกความรับผิดไว้ ก็ต้องรับผิดร่วมกัน

ย่อยาว

โจทฟ้องขอให้บังคับจำเลยคืนเงินมัดจำ ๔๐๐ บาทไห้โจท
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสายกฟ้องเพราะตัวจำเลยที่ ๒ ส่วนจำเลยที่ ๑ แถลงต่อสาลว่ายินดีรับผิดกึ่งหนึ่ง จึงไห้จำเลยที่ ๑ ไช้เงินไห้โจทกึ่งหนึ่ง
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาแก้ไห้จำเลยที่ ๒ รับผิดร่วมกับจำเลยที่ ๑ คืนเงินมัดจำ ๔๐๐ บาท ไห้โจท
จำเลยที่ ๒ ดีกาว่า คดีสำหรับจำเลยที่ ๑ เด็ดขาดถึงที่สุดแล้ว แต่กลับชี้ขาดว่าจำเลยที่ ๒ รับผิดคืนเงินมัดจำไห้โจทเต็มจำนวน ๔๐๐ บาท ที่ลูกจำเลยที่ ๒ ควนรับผิดเพียง ๒๐๐ บาท สาลดีกาเห็นว่าสาลอุธรน์พิพากสาชอบแล้ว เพราะจำเลยที่ ๒ เปนคู่สัญญาร่วมกับจำเลยที่ ๑ มิได้แยกความรับผิดไว้ จะถือว่าจำเลยที่ ๑ รับผิดไปกึ่งหนึ่งแล้วจำเลยที่ ๒ ก็ควนรับผิดต่อไปแต่เพียงอีกครึ่งเดียวนั้นไม่ชอบ พิพากสายืนตาม

Share