คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 483/2486

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ไนคดีที่โจทฟ้องขอไห้ลงโทสและเพิ่มโทสจำเลย ไนข้อเพิ่มโทสจำเลยไห้การรับ ไนขั้นที่จำเลยอุธรน์และจำเลยมิได้ยกเหตุขึ้นโต้แย้งคัดค้านไนเรื่องข้อเพิ่มโทสดังนี้ ไม่ควนไปถือว่าโทสครั้งก่อนเปนความผิดลหุโทส

ย่อยาว

โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๙๓,๒๙๔ และ ขอไห้เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒ ไนข้อขอไห้เพิ่มโทส โจทกล่าวไนฟ้องว่า “ก่อนคดีนี้จำเลยเคยต้องโทสมาแล้ว ๓ ครั้ง ๆ ที่ ๑ ถานฉุดคร้าเพื่อการอนาจารสาลจำคุก ๕ เดือน พ้นโทสไปเมื่อวันที่ ๒๐ กรกดาคม ๒๔๗๙ ไนคดีอาญาแดงที่ ๑๓๒๔/๒๔๗๕ ครั้งที่ ๒ ถานทำร้ายร่างกายสาลปรับ ๑๒ บาท พ้นโทสไปเมื่อวันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๔๘๓ ไนคดีอาญาแดงที่ ๒๐๘/๒๔๘๓ ครั้งที่ ๓ ถานทำร้ายร่างกายสาลปรับ ๒๐ บาทจำคุก ๑๐ วัน แต่โทสจำยกพ้นโทสไปเมื่อวันที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๔๘๔ ไนคดีอาญาแดงที่ ๖๖๑/๒๔๘๔ จำเลยพ้นโทสครั้งที่ ๒-๓ ยังไม่เกิน ๕ ปีกลับมากะทำผิดหาหลาบจำไม่ ขอไห้เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒
จำเลยไห้การปติเสธข้อหา แต่รับข้อเคยต้องโทส
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๙๔ และเพิ่มโทสจำเลยตามมาตรา ๗๒ คงจำคุก ๒ ปี ๘ เดือน
จำเลยอุธรน์ แต่มิได้อุธรน์ไนข้อเพิ่มโทส สาลอุธรน์พิจารนาแล้วเห็นว่า ไนข้อเพิ่มโทสฟ้องของโจทไม่ปรากตว่าโทสครั้งที่ ๒-๓ ของจำเลยซึ่งพ้นโทสไปยังไม่เกิน ๒ ปีนั้น เปนโทสทำร้ายร่างกายตามกดหมายลักสนะอาญามาตราได กำหนดโทสที่จำเลยได้รับอาดหยู่ไนลักสนะความผิดถานลหุโทสก็ได้ แม้ฟ้องโจทจะได้กล่าวถึงสำนวนที่จำเลยต้องโทสแต่โจทมิได้อ้าง จึงเพิ่มไม่ได้ พิพากสาแก้ไห้ยกข้อเพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒ คงจำคุก ๒ ปี นอกจากที่แก้คงยืนตาม
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า หลักเกนท์ของการลงโทสถานไม่เข็ดหลาบสาลจะต้องคำนึงถึงหมวดที่ ๘ กดหมายลักสนะอาญามาตรา ๗๒ ถึง ๗๖ รวมกันไป การที่จะเพิ่มโทสจำเลยตามมาตรา ๗๒ ต้องไม่ไช่ความผิดที่กดหมายกำหนดว่าเปนส่วนลหุโทส หรือเกิดขึ้นด้วยความประมาท ไนคดีนี้โจท

Share