คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 551/2509

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยมาพบเห็นภรรยากำลังทำชู้ในห้องครัว ชู้หลบหนีไป จำเลยด่าว่าภรรยาและตบตี ภรรยาต่อสู้ จำเลยจึงใช้ไม้ฟืนตีภรรยาจนถึงแก่ความตาย พฤติการณ์เช่นนี้เป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 72.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ไม้ฟืนตีทำร้ายร่างกายนางเจียม หนูเพ็ชร ภรรยาจำเลยโดยเจตนาฆ่านางเจียมให้ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘
จำเลยต่อสู้ว่า นางเจียมมีชู้ จำเลยบันดาลโทสะจึงใช้ไม้ฟืนตี
นางนุ่มมารดาผู้ตายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘ ไม่เป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ ให้จำคุก ๑๐ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ จึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘ ประกอบด้วยมาตรา ๗๒ ให้จำคุก ๕ ปี
ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่า พฤติการณ์ของจำเลยเป็นการป้องกันตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๖๘ แต่จำเลยกระทำไปเกินสมควรแก่เหตุ
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ผู้ตายมีชู้กับนายพ่วงและกระทำชำะเรากันบนเรือนจนจำเลยผู้เป็นสามีมาพบเห็นเข้าเช่นนี้ นับว่านายพ่วงและผู้ตายได้ข่มเหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม แม้นายพ่วงกระโดดเรือนหนีไปแล้ว จำเลยก็เข้าไปว่ากล่าวตบตีผู้ตายทันที ผู้ตายกลับต่อสู้ตีจำเลยตอบโต้ ย่อมเป็นเหตุให้จำเลยบันดาลโทสะในเหตุนั้นยิ่งขึ้น จำเลยจึงใช้ไม้ฟืนตีผู้ตายจนถึงแก่ความตาย ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๗๒ การกระทำของจำเลยไม่เข้าลักษณะป้องกันเกินสมควรแก่เหตุตามมาตรา ๖๙ ตามความเห็นแย้งของผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว
พิพากษายืน.

Share