คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 548/2487

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

นายสิบตำหรวดไม่มีอำนาดเข้าไปจับคนสูบฝิ่นไนบ้านเขาในเวลาค่ำคืนโดยไม่มีหมายและไนกรนีเช่นนี้ผู้ที่ต่อสู้ย่อมไม่มีความผิดถานต่อสู้ทำร้ายเจ้าพนักงาน

ย่อยาว

โจทฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายนายสิบตำหรวดตรีสมเกียรติ สมเกียรติขจรผู้ไปทำารจับกุมจำเลยเรื่องมีฝิ่นและสูบฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอไห้ลงโทส
ได้ความว่าที่บ้านนายจอนมีฝิ่นและสุบฝิ่นโดยมิได้รับอนุญาตจำเลยก็สูบฝิ่นหยู่ที่บ้านนายจอนด้วย เวลาประมาน ๒๑ นาลิกา ผู้เสียหายกับพวกซึ่งเปนเจ้าพนักงานตำหรวดตรูขึ้นเรือนนายจอนไปจับผู้สูบฝิ่นได้ ขนะที่จับนี้จำเลยไช้มีดเหน็บฟันถูกแขนผู้เสียหายบาดเจ็บ เรื่อฝิ่นนายจอนและจำเลยถูกฟ้องสาลลงโทสไปแล้ว.
สาลชั้นต้นวินิฉัยว่าตำหรวดทำการจับกุมจำเลยและพวกที่บ้านเรือนนายจอนอันเปนที่รโหถานไนเวลาค่ำคืนโดยตำหรวดไม่ได้ปติบัติไห้ถูกต้องตามที่บัญญติไว้ไนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญามาตรา ๘๑,๙๒ และ ๙๖ แม้จะถูกจำเลยทำร้ายเอาบาดเจ็บก็ลงโทสจำเลยไม่ได้ จึงพิพากสายกฟ้อง สาลอุธรน์พิพากสายืน
โจทดีกาว่ากรนีเปนเรื่องกะทำผิดซึ่งหน้าและฉุกเฉินหย่างยิ่งตามประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญามาตรา ๙๖(๒)
สาลดีกาเห็นว่า วันที่โจทหาเวลาประมาน ๒๐.๐๐ นาลิกา มีผู้แจ้งแก่ผู้เสียหายว่า ที่บ้านนายจอนมีคนสูบฝิ่นกัน ผู้เสียหายกับพวกพากันไปถึงบ้านนายจอนเวลาประมาน ๒๑.๐๐ น. ไปแอบข้างฝาเรือนดูก็ยังเห็นคนสูบฝิ่นหยู่ ดังนี้จะว่าเปนกรนีฉุกเฉินหย่างยิ่งจนไม่สามาถขอหมายหมายจับค้นไห้ทันท่วงทีไม่ได้เพราะมีเวลาพอที่จะจัดการไห้ถูกต้องตามกดหมายได้ จึงพิพากสายืนตามสางล่าง.

Share