แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในความผิดทางอาญานั้นบุคคลจะเป็นจำเลยแทนกันไม่ได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันปล่อยกระบือเข้าไปเหยียบย่ำกัดกินต้นข้าวในนาของนางหิ้นเสียหาย ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.๓๔๐,๖๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยที่ ๑ อยู่ที่อื่นในวันกิดเหตุไม่ใช่เป็นคนเลี้ยงกระบือ จึงไม่มีผิด ส่วนจำเลยที่ ๒ รับว่าเป็นคนเลี้ยงกระบือเอง ผิดตาม ม.๓๔๐ (๑) ให้ปรับ ๔๐ บาท
จำเลยที่ ๒ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์ไม่ได้นำสืบว่าจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ปล่อยกระบือให้เข้าไปกินข้าวแต่สืบว่าเป็นกระบือของนายหะมิสามีจำเลยที่ ๒ ชั้นอำเภอนายหะมิไม่ได้ไป จำเลยที่ ๒ ไปแทนสามีเลยถูกฟ้องเป็นคดีนี้ จะลงโทษจำเลยที่ ๒ ไม่ได้
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ชั้นว่ากล่าวกันที่อำเภอเรื่องเรียกร้องค่าเสียหายรายนี้จากนายหะมิสามีจำเลยที่ ๒ ผู้เป็นเจ้าของกระบือ นายหะมิไม่ได้ไป จำเลยที่ ๒ ไปแทนจึงถูกฟ้องเป็นจำเลย อันความผิดในทางอาญานั้นจะแทนกันไม่ได้ จึงพิพากษายืน.