คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 915/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เช่าที่ดินมาปลูกเรือนแล้วเอาเรือนแบ่งให้ผู้อื่นเช่าแม้ผู้เช่าจะอาศัยอยู่ในเรือนนั้นด้วย ก็ไม่เรียกว่าผู้เช่าเช่าที่ดินเพื่ออยู่อาศัย ไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

ย่อยาว

โจทย์ฟ้องว่า ได้ซื้อที่ดินโฉนดที่ ๒๐๓๖ เทเวศร ซอย ๓ ตำยบบางขุนพรหม พระนคร จากางหยาดวรบุตรร จำเลยเช่าที่จากนางหยาดอยู่แล้ว เพื่อปลูกโรงเรียน แต่ห้ามไม่ให้เช่าช่วง หรือแบ่งให้เช่าช่วงจำเลยผิดสัญญาเอาเรือนที่ปลูกแบ่งเป็นห้อง ๆ ให้ผู้อื่นเช่า จึงไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุค่าเช่า ฯลฯ โจทก์บอกเลิกสัญญาเช่าแล้ว ขอให้บังคับขับไล่
จำเลยให้การว่า เช่าเพื่อปลูกบ้านอาศัยจำเลยไม่เคยเอาที่ดินให้ผู้อื่นเช่าหรือให้เช่าช่วง
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยได้แบ่งบ้านเป็นห้อง ๆ ให้ผู้อื่นเช่า แม้จำเลยจะมิได้แบ่งที่ดินให้เช่าช่วงก็ไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ พิพากษาให้ขับไล่ ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ เห็นว่าจำเลยและครอบครัวยังคงอาศัยอยู่ในบ้าน จำเลยไม่ได้ให้เช่าช่วงที่ดิน และไม่ได้โอนสิทธิอันมีในที่ดินที่เช่าให้แก่ใคร จำเลยจึงไม่ผิดสัญญา และได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ. ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่าสัญญาเช่า+และโจทก์กับ+จำเลยแบ่งเรือนที่ปลูกเป็นห้อง ๆ ให้ผู้อื่นเช่า เรียกไม่ได้ว่าจำเลยเช่าเพื่ออยู่อาศัยไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควงคุมแต่ ฯลฯ จึงพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ บังคับคดีตามคำพิพากษาลศาลชั้นต้น

Share