แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าพนักงานไปรษณีย์ทำใบยืมดวงตราไปรษณีย์กับอากรแสตมป์ซึ่งต้องทำเป็นระเบียบภายในนั้นไม่ใช่เป็นการยืมตามกฎหมาย ถ้ายักยอกเงินที่ขายดวงตรานั้นไปก็เป็นผิดฐานยักยอก
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานไปรษณีย์โทรเลขมีหน้าที่รับแสตมป์และอากรแสตมป์จากนายไปรษณีย์ไปจำหน่ายแก่ประชาชน แต่ตามระเบียบภายในจำเลยต้องทำใบยืมไปรษณียากรจำนวน ๕๐ บาทและอากรแสตมป์อีก ๕๐ บาท ไปเพื่อจำหน่าย การจำหน่ายต้องจำหน่ายที่หน้าที่ทำการไปรษณีย์และต่อหน้านายไปรณีย์เมื่อจำหน่ายได้เงินเท่าใดต้องนำเงินนั้นมาซื้อเอาดวงตราไปอีกเท่าจำนวนเงินที่จำหน่ายได้ เงินนี้ต้องเก็บไว้ในลิ้นชักใส่กุญแจจะเอาเก็บที่บ้านไม่ได้ ต่อมาปรากฏว่าจำเลยเอาเงินนั้นไปเสีย ไม่นำส่งให้นายไปรษณีย์ตามระเบียบ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๓๑ และแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๗ (ฉะบับที่ ๒) มาตรา ๓
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าระเบียบการที่จำเลยต้องทำใบยืม เป็นการยืมอย่างแน่ชัดตามประมวลแพ่ง ฯ มาตรา ๖๕๐ จำเลยจึงยังไม่มีความผิด พิพากษากลังยกฟ้องโจทก์ แต่มีผู้พิพากษานายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่าจำเลยควรมีความผิด
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าการยืมเช่นนั้นมิใช่การยืมตามกฎหมาย แต่เป็นการทำตามระเบียบราชการในหน้าที่ เมื่อจำเลยจำหน่ายได้เงิน ๑๐๐ บาทแล้วหาได้เก็บไว้ในลิ้นชักของที่ทำการไปรษณีย์ซึ่งได้จัดไว้เป็นที่สำหรับเก็บไม่ กลับยักยอกไปใช้ เป็นประโยชน์ส่วนตัว จึงพิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตามคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้น
