แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การขายของโดยวิธีสอดธนบัตร์เป็นเงินรางวัลไว้ในของนั้นเพื่อผู้ที่ซื้อของจะได้มีโอกาศถูกได้
เงินที่สอดไว้ในซองนั้นแต่ราคาของที่ขายนั้นสูงกว่าราคาตามท้องตลาดดังนี้ ดังนี้ต้องถือเป็นการพะนันเสี่ยงโชคมีได้มีเสียระหว่างผู้ซื้อแลผู้ขายเป็นความผิด
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยเป็นเจ้าของร้านพ.ไพบูลย์ได้ประกาศขายสะบู่หอมราคาก้อนละ ๒๐ สตางค์ แลจะให้รางวัลโดยสอดธนบัตร์ไว้ในห่อสะบู่นั้นมี ๓ รางวัล รวมเป็นเงิน ๒๐ บาทจำเลยได้เอาสะบู่รวม ๒๐๐ ก้อน ห่อกระดาษแล้วสอดธนบัตรลงในห่อสะบู่ ๗ ก้อน เอารวมปนกับสะบู่ที่ไม่ได้สอดธนบัตร์ ได้มีประชาชนมาซื้อเพื่อหวังเงินรางวัล ปรากฎว่าราคาของสะบู่ที่จำเลยขายก้อนละ ๒๐ สตางค์นี้ ตามท้องตลาดขายราคาอย่างสูงเพียง ๙ สตางค์
ศาลล่างทั้ง ๒ วินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม.๔-๘-๙ แห่งพระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ.๒๔๗๓ ให้ปรับ ๑๐๐บาท
ศาลฎีกาเห็นว่าการที่มีการเสี่ยงโชคมีได้มีเสียระหว่างผู้ซื้อแลจำเลยดังที่ศาลล่างฟังมานั้น แสดงให้เห็นว่าการกระทำของจำเลยไม่ใช่การให้รางวัลแถมตกแก่ผู้ซื้อเปล่า ๆ โดยผู้ซื้อมิต้องมีส่วนเสียอะไร เพราะหากผู้ซื้อไม่ได้สะบู่ที่มีธนบัตร์ ผู้ซื้อมีส่วนเสียเปรียบจำเลย ต้องถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นการจับสลากเพื่อเสี่ยงโชคเอาเงินกัน เข้าลักษณการพะนันเป็นผิดตามกฎหมาย จึงพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสอง
