แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ขับรถโดยประมาท
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยขับรถยนต์+จาก ม.๑๕ วา ได้บีบแตรขึ้น ม.เหลียวมาดูแล้วก็เดินไปตามเดิม เมื่อรถยนต์ห่างจาก ม.๒ ศอก ตอนนี้พะยานโจทก์จำเลยต่างเบิกความเถียงกัน พะยานโจทก์ว่า ม.กะโดดไปทางตวันออก พะยานจำเลยว่า ม.วิ่งผ่านหน้ารถ จำเลยเลี้ยวรถไปทางขวามือเพื่อหลีก แลพยายามหยุดรถ แต่หยุดดไม่ทัน ล้อข้างซ้ายจึงทับเท้า ม. เมื่อรถทับแล้วตัวอยู่ห่างดูถนนฝั่งตวันออกประมาณ ๒ ศอก ซึ่งชิดข้างซ้ายเกินไปแลในเวลานั้นยวดยานแลผู้คนไม่ได้เดินพลุกพล่าน
ศาลเดิมตัดสินปล่อย
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าพะยานจำเลยไม่พอฟังว่า ม.ได้วิ่งผ่านหน้ารถในเวลากระชั้นชิดเช่นนั้น ตามธรรมดาเมื่อ ม.รู้ว่ารถอยู่ข้างหลังเพียง ๑๕ วา ก็คงต้องระวังตัวเมื่อรถมาใกล้จวนตัวเช่นนั้น ม.ก็ต้องโดดเพื่อหนีภัย จึงตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๕๙ ให้จำคุก ๖ เดือน
