แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลตรวจพะยานหลักฐานในสำนวนบกพร่องเป็นข้อกฎหมาย คนบังคับฮอลันดาเป็นจำเลย คู่ความฎีกาได้ แต่ในปัญหากฎหมาย
ย่อยาว
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดบานจำหน่ายธนบัตรปลอมตามม. ๒๐๓ – ๖๓ – ๕๙ ให้จำคุกจำเลย ๖ ปี ๘ เดือน ส่วน ข.จำเลยกำหนดโทษเพียง ๖ ปี
ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อว่า ข. จำเลยได้สมรู้ในความผิดของฮ.ด้วย จึงให้ยกฟ้องฉะเพาะตัว ข.
โจทก์ฎีกาข้อกฎหมายว่า ศาลอุทธรณ์ตรวจพะยานหลักฐานในสำนวนบกพร่อง
ศาลฎีกาเห็นว่า คำชี้ขาดของศาลอุทธรณ์เป็นคำชี้ขาดในข้อเท็จจริงโดยไม่เชื่อว่าจำเลยทำผิด และคดีนี้คู่ความฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย แต่รูปคดีไม่เป็นข้อกฎหมายจึงให้ยกฎีกาโจทก์
