แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พยายามข่มขืนฟ้องผิดวัน
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยกักขังแลพยายามข่มขืน ก.เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2466 แต่ ก.เบิกความชั้นไต่สวนว่า ท.ทำผิดวันที่ 21 กรกฎาคม ส่วนบิดาเลี้ยงของ ก.ยื่นเรื่องราวต่อเจ้าพนักงานว่าจำเลยทำผิดในวันที่ 12 สิงหาคม
ศาลเดิมตัดสินว่าโจทย์ฟ้องผิดวัน ให้ยกฟ้องโจทย์
ศาลฎีกาตัดสินว่า พยานโจทย์ที่เบิกความในศาลตรงกับวันโจทย์ฟ้อง โจทย์ฟ้องหาผิดวันไม่คงได้ความจาก ก.ว่าจำเลยกับ ก.ชอบพอกันวันเกิดเหตุ ก.ยืนดูจำเลยทั้ง 2 (คือสามีภรรยา) อยู่ในห้องนอน ท.มาฉุดมือเข้าไปในห้อง ล.ก็ออกจากห้องแล้วปิดประตู ท.กอด ก.ก.มิได้ขัดขวางอย่างใด ท.จะปลดชายพก ก.ไม่ยอมแล้วเรียก ล. ล.ก็เปิดประตูเข้ามา ก.ก็ออกไป ก.มิได้บอกมารดาในวันนั้นเพราะกลัวมารดาตีรุ่งขึ้นจึงได้บอก ศาลฎีกาเห็นว่ากิริยาที่ ก.ไปยืนลับ ๆ ล่อ ๆ ดูหน้าประตูในเวลาที่จำเลยทั้ง 2 อยู่ในห้องนอนด้วยกันเปนกิริยาไม่ดี เมื่อ ท.จูง ก.เข้าไปในห้องนอน ก.ก็มิได้ขัดขวางหรือบอกกล่าวอย่างใด ท.ปลดชายพก ก.ไม่ยินยอม ท.ก็ไม่ขืนใจต่อไป ก.ออกจากห้องก็ไม่ได้บอกแก่ใครแลหาได้บอกแก่มารดาของตนในเวลานั้นไม่ คดีไม่พอจะลงโทษจำเลยฐานกักขังหรือพยายามข่มขืนชำเรา ให้ยกฟ้องโจทย์
