แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นายอำเภอมีอำนาจที่จะไม่ยอมออกใบอนุญาติต่ออายุปืนได้เมื่อมีเหตุผลสมควร
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงปรากฏว่า โจทก์ได้รับ อนุญาตให้มีปืน ๓ กระบอก จำเลยซึ่งเปนนายอำเภอเห็นว่า โจทก์ตั้งบ้านเรือนอยู่ในที่ประชุมชน และใกล้กับโรงพักตำรวจไม่เปนการจำเปนจะมีปืนถึง ๓ กระบอก จำเลยจึงไม่ยอมออกใบ อนุญาตต่ออายุปืนรายพิพาท ๑ กระบอก กับตั้งได้แจ้งให้ โจทก์ทราบแล้วว่าจะต้องจำหน่ายปืนนั้นเสียตาม พระราชบัญญัติอาวุธปืน ร.ศ. ๑๓๑ ม. ๒๐
ศาลเดิมพิพากษาว่าเมื่อ โจทก์มิได้ประพฤติผิดอันต้องห้ามตาม พรบ อาวุธปืนอย่างใดแล้ว จำเลยนะปฎิเสธไม่ต่อใบ อนุญาตให้แก่ โจทก์ไม่ได้
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับสัตย์ ศาลเดิมอ้างเหตุว่า จำเลยเปนเจ้าพนักงานเจ้าน่าที่ดำเนินการตาม พรบ อาวุธปืน ร.ศ. ๑๓๑ จำเลยมีสิทธิ์ที่จะเลือกสั่งไม่ออกใบ อนุญาตต่ออาวุธปืนของ โจทก์ได้ ถ้าหากว่า จำเลยได้ใช้สิทธิ์เลือกสั่งนั้นโดยสุจริตชอบด้วยเหตุผลปราศจากเจตนาร้าย
ศาลฎีกาพิพากษายืนตาม ศาลอุทธรณ์ว่าเหตุผลที่จำเลยขึ้นอ้างเพื่อปฎิเสธไม่ออกใบ อนุญาตต่ออายุอาวุธปืนของ โจทก์นั้นเพียงพอแล้ว และทั้งแสดงให้เห็นว่าปืนกระบอกนี้ไม่มีความจำเปนสำหรับการป้องกันตัว ฤายิงสัตว์ป่าแต่อย่างใด ( มาตรา ๑๒ )
