แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การซ่อนสิ่งของจากต่างประเทศเข้ามาในพระราชอาณาเขตต์โดยมิได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้องของมีผิดตามมาตรา 27 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.2469 ไม่จำเป็นว่าของนั้นจะยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีหรือไม่ก็ตาม จากลอตเตอรี่ที่นำเข้ามาตามพระราชอาณาเขตต์โดยเป็นของส่วนตัวนั้น ได้รับร่วมยกเว้นมิต้องเสียภาษีตาม พ.ร.บ.พิกัดอัตราภาษีศุลกากรแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2475 ฉบับ 7 หมวด 8
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยนำสลากกินแบ่งจากปีนังอันเป็นของที่ยังไม่ได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้องซ่อนไว้ในกระเป๋ากางเกางเข้ามาในพระราชอาณาเขตต์สยามรวม ๑๐๘ ฉบับ โดยเจตนาจะหลีกเลี่ยงค่าภาษีให้รัฐบาลจึงขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลเดิมพิพากษาให้ปรับจำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายควรถือว่าเป็นสลากส่วนตัวของจำเลยต้องยกเว้นภาษี จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่าจำเลยนำสลากเข้ามาโดยมิได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้อง จำเลยควรมีผิดตาม พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.๒๔๒๙ ม.๒๗ แลสลากรายนี้จะถือว่าเป็นส่วนตัวไม่ได้ เพราะไม่ใช่เป็นของที่ใช้แล้วโดยยังไม่ถึงวันออกสลาก
ศาลฎีกาเห็นว่าการที่จำเลยนำสลากซ่อนเข้ามาในพระราชอาณาจักรสยามโดยมิได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้องนั้น ต้องมีผิดตาม พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ. ๒๔๖๙ ม.๒๗ ไม่จำเป็นว่าของนั้นจะต้องเสียภาษีหรือได้ยกเว้นประการใด ส่วนข้อที่ว่าสลากรายนี้จะเป็นของที่ต้องเสียภาษีหรือไม่ เห็นว่าไม่ปรากฎว่ามีต้นขั้วตามธรรมเนียมที่จำหน่ายกัน เมื่อได้ฉีกออกจากต้นขั้วแล้วเบื้องต้นก็ต้องฟังว่าเป็นของส่วนตัว และไม่ได้ความว่าจำเลยจะเอามาจำหน่าย ทั้งตามกฎหมายก็ไม่ปรากฏว่าเป็นของต้องห้ามหรือต้องเสียภาษีอย่างใด จึงได้รับความยกเว้นจากการเสียภาษีตาม พ.ร.บ.พิกัดอัตราภาษีศุลกากรแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๕ ฉบับ ๗ หมวด ๘ ข้อที่โจทก์อ้างว่าไม่เป็นของที่ใช้แล้วนั้น เห็นว่าใช้แล้วหรือไม่ไม่สำคัญ เพราะกฎหมายบังคับแต่เพียงว่าของยกเว้นนี้ให้รวมของที่เป็นสมบัติโดยสุจริตที่ใช้แล้วเท่านั้น จึงพิพากษาให้ปรับจำเลยตาม พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.๒๔๖๙ ม.๒๗ เป็นเงิน ๑๐ บาท
