แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยฐานพยายามลักทรัพย์โจทก์ อุทธรณ์ฝ่ายเดียวขอให้ลงโทษฐานปล้น+ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่ได้ทำผิดก็ยกฟ้องเสียได้
ย่อยาว
คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๙๓ , ๖๐
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานปล้นทรัพย์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่าจำเลยมิได้อุทธรณ์โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียว ปัญหามีแต่เพียงว่าการกระทำของ จำเลยมีผิดฐานปล้นทรัพย์หรือฐานพยายามลักทรัพย์เท่านั้น
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้ศาลชั้นต้นได้พิพากษาลงโทษจำเลยแต่ฐานพยายามลักทรัพย์จำเลยมิได้อุทธรณ์โจทก์ อุทธรณ์ฝ่ายเดียว คดีก็ยังไม่ถึงที่สุด ศาลอุทธรณ์ต้องพิจารณาคดีตามสำนวนเมื่อทางพิจารณาไม่เชื่อว่า จำเลยได้ทำผิดฐานใดแล้วก็ชอบที่จะยกฟ้องโจทก์เสียได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
