แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อย่างไรเรียกว่าลักทรัพย์ หรือรับของโจร กระบือหลุดเพริดไปจำเลยพบจับไว้มีผิดฐานลัก (เทียบฎีกาที่ 177/73)
ย่อยาว
ได้ความว่ากระบือของ ย.เจ้าทรัพย์ปล่อยเลี้ยงในทุ่งหนองสำโรง ติดฝูงกระบือของ ก. บ้านหนองเรียง วึ่งปล่อยเลี้ยงในบริเวณเดียวกันไป บุตรี ก.จึงไล่กระบือของ ย.ออกจากฝูง ในเย็นวันนั้นหรือรุ่งขึ้น จำเลยอยู่บ้านหนองเรียงจับกระบือของ ย.ตัวนั้นซ่อนไว้เมื่อ ย.กับพวกติดตาม จำเลยเรียกเอาค่าไถ่ ๑๕ บาท จึงคืนกระบือให้ บ้านหนองเรียงแลหนองสำโรงระยะทางเดินเท้าเช้าชั่วเพลแต่ก็อยู่ในเขตต์ซึ่งนำกระบือไปเลี้ยงถึงกันดังนี้
ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์ตามมาตรา ๒๘๘ แล ม. ๒๙๔ (๖) เพราะแม้ว่าชั้นแรกกระบือจะพลัดเพริดฝูงไปก็ดี แต่ตามเวลาแลสถานที่ยังอยู่ในระยะเจ้าของติดตามหากระบืออยู่ กระบือยังไม่ขาดจากความยึดถือของเจ้าทรัพย์