แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องหาว่าจำเลยต่างใช้อาวุธเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันแลกัน จนมีจำเลยคน 1 บาดเจ็บสาหัสถึงแม้จะไม่กล่าวว่าจำเลยวิวาทต่อสู้กัน ก็เข้าใจได้ว่าตามที่กล่าวนั้นเป็นกรณีวิวาท จำเลยที่ถูกบาดเจ็บถึงสาหัสในที่วิวาทก็ถูกลงตาม ม.258 ด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๓ พฤษภาคม ๒๔๘๑ เวลากลางวันจำเลยที่ ๑ กับที่ ๒ ฝ่ายหนึ่งและจำเลยที่ ๓ กับที่ ๔ อีกฝ่ายหนึ่งต่างใช้มีดดาบและหอกเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันแลกัน ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.๒๕๔,๒๕๖,๒๕๘
ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาว่า ข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ต่างกับฟ้องให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิจารณาว่า ที่กล่าวในฟ้องเท่านั้นก็พอได้ความว่าเป็นกรณีวิวาทไม่ทำให้จำเลยหลงต่อสู้อย่างไร จึงพิพากษาแก้ลงโทษจำเลย
ศาลฎีกาพิพากษาว่าที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยก็โดยวินิจฉัยว่าเกิดกการวิวาทต่อสู้กันบาดเจ็บ จึงลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๘ หาได้ลงโทษตาม ม.๒๕๔,๒๕๖ ไม่ ดังนี้ตามฟ้องของโจทก์ก็อ่านได้ความว่าเป็นกรณีวิวาทกับแล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
