แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทุจริตในน่าที่ กรรโชก
ย่อยาว
จำเลยเป็นผู้ใหญ่บ้านขู่ ล.ว่าเปนคนร้ายลักโคของ พ.ไป ถ้าไม่อยากลำบากให้นำเงินมาให้ อ.แล ท. จำเลยอีก ๒ คนได้รับสมอ้างว่าเปนผู้รู้เห็นจะเปนพยานยืนยันว่า ล.ได้ลักโคของ พ.ไป ล.เกรงลำบากจึงให้เงินแก่จำเลย ส่วน อ.แล ท.ได้ช่วยอุปการะในการรับเงินจาก ล.
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษตัดสินว่า จำเลยมีผิดฐานใช้ตำแหน่งน่าที่ในทางทุจริตตามมาตรา ๑๓๖ แลฐานกรรโชกตามมาตรา ๓๐๓ แต่ให้ใช้มาตรา ๑๓๖ ลงโทษจำเลยส่วน อ.แล ท.มีผิดตามมาตรา ๓๐๓
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการใช้กฎหมายอาญา มาตรา ๑๓๖ เปนการลงโทษแต่ฐานเดียวจะเหมาะกว่าเพราะจำเลยเป็นผู้ใหญ่บ้านได้ใช้ตำแหน่งน่าที่ในทางทุจริตขู่เข็ญเอาเงินจากลูกบ้านจนได้เงินนั้นสำเร็จสมประสงค์แล้วส่วน อ.ท.มีผิดฐานสมรู้ในการกระทำผิดนี้ตามมาตรา ๖๕
