แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การซื้อขายที่ดินที่ระบุจำนวนเนื่อที่ไว้ในสัญญาถ้าหากปรากฎว่าเนื้อที่+ครบตามสัญญา ผู้ซื้อ+เรียกเงินตามราคาเนื้อที่ที่ขาดไปได้
ย่อยาว
โจทก์จำเลยตกลงขายที่ดินให้แก่กันปรากฎตามหนังสือสัญญารับเงินมัดจำตอนหนึ่งมีข้อความว่า “ผู้ขาย(จำเลย) ได้ตกลงขายที่ดินโฉนดที่ ๖๔๑ พร้อมทั้งสิ่งปลูกสร้างมีเนื้อที่ ๔๐ ตรางวา.ศอกฯลฯ ” ภายหลังจำเลยได้ไปทำหนังสือซื้อขายกันที่อำเภอ แลระบุว่าโฉนดมีเนื้อที่ ๔๐ ตรางวา ปรากฎว่าเมื่อทำการซื้อขายกันแล้ว โจทก์วัดเนื้อที่สอบดูขาดไปบางส่วน โจทก์จึงฟ้องเรียกเงิน ๙๐ บาทค่าเนื้อที่ที่ขาดไปมีจำนวน ๓ ตรางวา แลค่าเสียหาย
ศาลล่างฟังว่าคู่สัญญาตกลงโดยเจตนาขายเหมากันรวมทั้งที่ดินแลโรงเรือนเป็นเงิน ๑๒๐๐ บาท จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่า โจทก์ควรชนะคดีตามประมวลแพ่ง ฯ ม.๔๖๖ เพราะผู้ขายได้ระบุเนื้อที่ไว้ในหนังสือรับเงินมัดจำ แลหนังสือสัญญาซื้อขาย
ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อผู้ขายได้ระบุเนื้อที่ไว้ในหนังสือสัญญาทั้ง ๒ ฉะบับนั้นก็ต้องบังคับคดีตามประมวลแพ่งฯ ม.๔๖๖ การที่ฝ่ายผู้ขายมีเจตนาขาดเหมาไม่เป็นเหตุลบล้างกฎหมายบทนี้ได้ คดีนี้ศาลล่างยังมิได้วินิจฉัยว่าเนื้อที่ขาดไปเท่าใด แลจำนวนค่าเสียหายจะต้องใช้เท่าใด จึงพิพากษาให้ศาลชั้นต้น พิจารณาพิพากษาใหม่ตามรูปความ
