แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การอุทธรณ์คดีอาญาในปัญหาข้อเท็จจริงนั้น ศาลจะต้องพิจารณาอัตราโทษที่บัญญัติไว้ในกฎหมายสำหรับข้อหาแต่ละกระทงความผิดว่าต้องห้ามอุทธรณ์หรือไม่ ความผิดตามมาตรา 138 แห่งประมวลกฎหมายอาญาที่โจทก์ฟ้องเป็นการกระทำอันเป็นกรรมเดียวกับการกระทำในกระทงความผิดฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ซึ่งมีอัตราโทษในบทหนักตามมาตรา 289,80 ถึงจำคุกตลอดชีวิต ฉะนั้น จึงไม่ต้องห้ามอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193ทวิ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำผิดต่อกฎหมายหลายบทหลายกระทงต่างกรรมต่างวาระกัน คือ
ก. ร่วมกันมีอาวุธปืนชิงทรัพย์รถจักรยานยนต์
ข. เนื่องจากกระทำผิดในข้อ ก. ตำรวจสองคนได้ติดตามจับจำเลยจำเลยได้ร่วมกันขัดขวางไม่ยอมให้จับกุม และใช้ปืนยิงตำรวจทั้งสองโดยเจตนาฆ่า แต่การกระทำไม่บรรลุผล
ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339, 138, 289(2),80, 83 ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ลงวันที่ 21 พฤศจิกายน 2514 ข้อ 14
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ทุกข้อหา
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339 ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ข้อ 14 จำคุกจำเลยคนละ 10 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์และจำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่า กฎหมายมิได้ห้ามอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงในคดีอาญาซึ่งมีอัตราโทษอย่างสูงจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 6,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ที่รวมฟ้องมาในความผิดข้อหาอื่นที่มีโทษสถานหนักกว่าอย่างที่โจทก์ฟ้องมาในคดีนี้นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า การอุทธรณ์คดีอาญาในปัญหาข้อเท็จจริงนั้นศาลจะต้องพิจารณาอัตราโทษที่บัญญัติไว้ในกฎหมายสำหรับข้อหาแต่ละกระทงความผิดว่าต้องห้ามอุทธรณ์หรือไม่ความผิดตามมาตรา 138 แห่งประมวลกฎหมายอาญาที่โจทก์ฟ้อง เป็นการกระทำอันเป็นกรรมเดียวกับการกระทำในกระทงความผิดฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ ซึ่งมีอัตราโทษในบทหนักตามมาตรา 289, 80 ถึงจำคุกตลอดชีวิต ฉะนั้น จึงไม่ต้องห้ามอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193 ทวิ ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยในข้อหานี้ชอบไม่ ศาลฎีกาเห็นสมควรวินิจฉัยไปเสียทีเดียว แล้ววินิจฉัยว่าพยานหลักฐานโจทก์ไม่มีน้ำหนักฟังลงโทษจำเลยได้
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
