คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 931/2479

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

พระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ. 2476 ไม่มีบทบังคับศาลให้กำหนดโทษผู้กระทำผิดทั้งจำเลยปรับไว้ ศาลมีอำนาจใช้ดุลยพินิจวางโทษแต่สถานใดสถานหนึ่งได้

ย่อยาว

คดีนี้จำเลยลักเล่นการพะนันไพ่ป๊อกเอาทรัพย์กัน ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุก +. ๓ เดือน นอกนั้นปรับคนละ ๔๐ บาท ตาม พ.ร.บ.การพะนัน พ.ศ.๒๔๗๘
โจทก์คัดค้านว่าพระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ.๒๔๗๘ ม.๑๒ กำหนดไว้ทั้งโทษจำแลปรับด้วย ศาลต้องปรับจำเลยด้วย
ศาลฎีกาเห็นว่าในพ.ร.บ.การพะนันไม่มีบทมาตราใดที่บัญญัติไว้ไม่ให้ศาลใช้ดุลยพินิจที่จะวางโทษจำคุกสถานเดียว ในเมื่อ พ.ร.บ.นั้นวางกำหนดโทษผู้กระทำผิดไว้ทั้งจำแลปรับ เมื่อไม่มีบทห้ามไว้ ศาลย่อมอาศัยมาตรา ๒๓ แห่งกฎหมายอาญาใช้ดุลยพินิจดังที่ศาลล่างพิพากษามานั้นได้ จึงพิพากษายืนตาม

Share