แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่า จำเลยไม่มาแสดงตนเพื่อรับหมายเรียกที่อำเภอนั้นถ้าฟ้องโจทก์มิได้บรรยายว่า นายอำเภอได้จัดการประกาศและปิดประกาศไว้ตามข้อกำหนดของกฎหมายแล้ว ถือว่าฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ แม้จำเลยจะรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยไม่ได้(ประชุมใหญ่)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นทหารกองเกินมีอายุย่างเข้ายี่สิบเอ็ดปีใน พ.ศ. 2499 บังอาจละเลยไม่ไปแสดงตนเพื่อขอรับหมายเรียกที่อำเภอท้องที่ซึ่งเป็นภูมิลำเนาทหารของจำเลยภายในกำหนดตามหน้าที่ที่กฎหมายบังคับไว้ ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติรับราชการทหาร 2497 มาตรา 25, 44 วรรคหนึ่ง
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม พระราชบัญญัติรับราชการทหาร 2497 มาตรา 44 วรรคสอง จำคุก 6 เดือน ลดกึ่งคงจำคุก 3 เดือน
โจทก์อุทธรณ์ว่า วางโทษจำเลยเกินกฎหมายและเกินคำขอ จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษเพียงปรับ
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องโจทก์มิได้บรรยายข้อความตามพระราชบัญญัติรับราชการทหาร 2497 มาตรา 26 จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิพากษายืน โดยมติที่ประชุมใหญ่ว่าความในมาตรา 26เป็นข้อกำหนดของกฎหมายเพื่อให้การเป็นไปตามมาตรา 25 กรณีจะเป็นความผิดตามมาตรา 44 โดยการกระทำที่จะเป็นการหลีกเลี่ยงขัดขืนตามมาตรา 25 จะต้องปรากฏว่าอำเภอได้จัดการตาม มาตรา 26 ครบถ้วนแล้ว ตามฟ้องโจทก์มิได้กล่าวว่าพนักงานเจ้าหน้าที่คือนายอำเภอได้ปฏิบัติตาม มาตรา 26 มาในฟ้อง เพียงแต่กล่าวว่าจำเลยบังอาจละเลยไม่ไปแสดงตนเพื่อรับหมายเรียกที่อำเภอภายในกำหนด ฟ้องของโจทก์จึงไม่เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ที่จะกล่าวหาว่าจำเลยได้กระทำความผิดตามกฎหมาย แม้จำเลยจะรับสารภาพ ก็เอาผิดแก่จำเลยมิได้
