แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยขับรถจักรยานยนต์โดยไม่มีใบอนุญาตแต่ศาลล่างทั้งสองปรับบทลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติรถยนต์พ.ศ.2522มาตรา62,43(2)ซึ่งไม่ถูกต้องที่ถูกต้องเป็นมาตรา42,43(6)และแม้โจทก์จะขอให้ลงโทษตามมาตรา43(2)ก็ตามเป็นเพียงแต่โจทก์อ้างบทมาตราผิดไปศาลฎีกามีอำนาจปรับบทลงโทษจำเลยตามบทมาตราที่ถูกต้องได้
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ ลงโทษ จำเลย ฐาน ขับ รถ โดยประมาท เป็นเหตุ ให้ผู้อื่น ถึงแก่ความตาย และ ได้รับ อันตรายแก่กาย ฐาน หลบหนี ไม่แสดง ตัวต่อ เจ้าพนักงาน ฐาน ขับ รถ ที่ มิได้ เสีย ภาษี ประจำปี ฐาน ขับ รถ โดย ไม่มีสำเนา ภาพถ่าย ใบคู่มือ จดทะเบียน รถ ฐาน ขับ รถ โดย ไม่แสดง แผ่น ป้ายหรือ เครื่องหมาย และ ฐาน ขับ รถ โดย ไม่มี ใบอนุญาต ขับ รถ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291, 390, 91 พระราชบัญญัติ จราจรทางบกพ.ศ. 2522 มาตรา 43(4), 78, 157, 160 พระราชบัญญัติ รถยนต์พ.ศ. 2522 มาตรา 6, 11, 42, 43(2), 60, 64, 66
จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291, 390, 91 พระราชบัญญัติ จราจรทางบกพ.ศ. 2522 มาตรา 43(4), 78, 157, 160 (ที่ ถูก คือ มาตรา160 วรรคหนึ่ง ) พระราชบัญญัติ รถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 6, 11, 62,43(2), 60, 64, 66 การกระทำ ของ จำเลย ฐาน กระทำ ให้ ผู้อื่นถึงแก่ความตาย และ ได้รับ อันตรายแก่กาย โดยประมาท และ ขับ รถ โดยประมาทเป็น ความผิด กรรมเดียว ผิด ต่อ กฎหมาย หลายบท ให้ ลงโทษ บทที่ มี โทษหนัก ที่สุด ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291 จำคุก 2 ปี ฐาน หลบหนีไม่แสดง ตัว ต่อ เจ้าพนักงาน จำคุก 2 เดือน ฐาน ขับ รถ ที่ มิได้ เสียภาษี ประจำปี ปรับ 200 บาท ฐาน ขับ รถ โดย ไม่มี สำเนา ภาพถ่าย ใบคู่มือจดทะเบียน รถ ปรับ 100 บาท รวม จำคุก 2 ปี 2 เดือน ปรับ 300 บาทไม่ชำระ ค่าปรับ ให้ จัดการ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา โดย ผู้พิพากษา ซึ่ง พิจารณา และ ลงชื่อ ใน คำพิพากษาศาลชั้นต้น อนุญาต ให้ ฎีกา ใน ปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า จำเลย เป็น ผู้ขับ รถจักรยานยนต์หมายเลข ทะเบียน กำแพงเพชร ง-4072 ใน ขณะ เกิดเหตุ ที่ ศาลล่าง ทั้ง สองพิพากษา ลงโทษ จำเลย มา นั้น ศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย ฎีกา ของ จำเลยฟังไม่ขึ้น แต่ ที่ ศาลล่าง ทั้ง สอง ปรับ บทลงโทษ จำเลย ตาม พระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 62, 43(2) มา นั้น ไม่ถูกต้อง ที่ ถูกต้องเป็น มาตรา 42, 43(6) แม้ โจทก์ จะ ขอให้ ลงโทษ จำเลย ฐาน ไม่มี ใบอนุญาตขับ รถจักรยานยนต์ ตาม พระราชบัญญัติ รถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 43(2)ก็ ตาม แต่ บท มาตรา ที่ ถูกต้อง เป็น มาตรา 43(6) จึง เป็น เพียงแต่ โจทก์อ้าง บท มาตรา ผิด ไป ศาลฎีกา มีอำนาจ ลงโทษ จำเลย ตาม บท มาตรา ที่ ถูกต้อง ได้จึง เห็นสมควร แก้ไข เสีย ให้ ถูกต้อง
พิพากษาแก้ เป็น ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติ รถยนต์พ.ศ. 2522 มาตรา 6, 11, 43(6), 60, 64, 66 นอกจาก ที่ แก้ ให้เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลอุทธรณ์ ภาค 2
