แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤตติการณ์ที่ฟังว่าลูกหนี้โอนทรัพย์ให้โดยเสน่หาอันเป็นทางทำให้เจ้าหนี้เสียเปรียบ
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องลูกหนี้ และ ก. จำเลยซึ่งเป็นผู้ค้ำประกัน ในที่สุดโจทก์ชนะคดี ก. จำเลยจะต้องใช้เงินให้แก่โจทก์ประมาณ ๘๐๐ บาท
ได้ความว่า เมื่อ ก. ถูกฟ้องแล้ว ๕ วัน ก่อนมีคำตัดสิน ก. ได้โอนที่ดินโฉนดที่ ๒๒๗ และ ๒๖๗ ให้ ร. แล ก. จำเลยโดยอ้างว่าเป็นการโอนขายให้ ข้อที่อ้างว่าได้ทำโอนขายเท่ากัน ปรากฏว่าไม่ได้วางเงินแก่กันเลย แลข้อที่จำเลยว่าได้ซื้อที่รายพิพากนี้ จาก ก. จำเลยไว้ ๑๐ ปีกว่ามาแล้ว เป็นเงิน ๒๐๐๐ บาท และได้วางเงินแก่กันแล้ว แต่เพิ่งมาทำโอนกันเมื่อคดีนี้เกิดขึ้นแล้ว แต่ก็+ดังนี้
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ถ้าจะมีการซื้อขายกันจริงซึ่งราคาถึง ๒๐๐๐ บาท ก็น่าจะต้องมีหลักฐานแก่กันไว้ ตามพฤตติการณ์จึงฟังได้ว่าเป็นการโอนให้กันโดยเสน่หา หาใช่เป็นการซื้อขายไม่ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้ทำลายนิติกรรมการโอนรายนี้
