แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญา วิธีพิจารณาความแพ่ง ฟ้องไม่ตรงกับวันที่ปรากฏในสัญญา ผู้รับมรดกรับรองหนี้
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า ก. บิดา จำเลยกู้เงินไปเมื่อวันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๖๕ ให้โฉนดไว้เป็นประกัน ต่อมา ก. ตาย จำเลยเป็นผู้รับมฤดก แลได้พูดผัดผ่อนว่าจะใช้ให้ แล้วไม่ใช้ จึงขอให้ศาลบังคับให้จำเลยใช้
จำเลยให้การปฏิเสธข้อหาว่า ก. ไม่ได้กู้เงินของโจทย์เลย และคดีโจทย์ขาดอายุความ
ครั้นถึงวันนัดพิจารณา โจทย์นำพยานเอกสารมาสืบได้ความจากสัญญากู้ว่า ก.กู้เงินของโจทย์ไปเมื่อวันที่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๖๕ แลให้โฉนดไว้เป็นประกัน
ศาลจังหวัดลพบุรีพิพากษาว่า คดีของโจทย์ไม่ขาดอายุความ เพราะจำเลยรับรองจะใช้หนี้แทนให้ แต่สำเนาสัญญาที่โจทย์คัดส่งให้แก่จำเลยไม่ตรงต่อต้นฉบับนั้น จำเลยมีโอกาศขอตรวจต้นสัญญาแล้ว แต่หากว่าเพิกเฉยเสียเอง จึงให้จำเลยใช้เงิน
ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า ฟ้องของโจทย์เคลือบคลุม ทำให้จำเลยหลงต่อสู้ ให้ยกฟ้องโจทย์
ศาลฎีกาตัดสินว่า เมื่อจำเลยต่อสู้ว่า บิดาจำเลยไม่ได้กู้เงินโจทย์ ประเด็นมีอยู่แต่ว่า บิดาจำเลยได้กู้เงินไปจริงหรือไม่ โจทย์สืบได้ว่าบิดาจำเลยได้กู้เงินไปจริง แลจำเลยยังได้พูดจารับรองจะใช้หนี้แทนให้ถึงโจทย์จะฟ้องผิดเดือนไป ก็โดยความพลั้งเผลอไม่ทำให้จำเลยหลงแก้คดี จึงพิพากษายืนตามศาลเดิม
