คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 883/2472

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คดีเกิดก่อนใช้ประมวลแพ่ง ใช้กฎหมายเดิม วิธีพิจารณาแพ่ง ค่าปลงศพเผาผีกฎหมายสันนิษฐานว่าเปนค่าเสียหายที่ผู้จัดการศพเรียกเอาชดใช้ได้ บุตร์อยู่ในความปกครองของมารดาถูกฆ่าตายมารดามีสิทธิฟ้องเรียกค่าเสียหายจากผู้ฆ่าได้ เทียบฎีกาที่ 1357/56

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องเรียกค่าปลงศพเผาผีจากจำเลย ๘๐๐ บาท กับค่าเสียหาย ๒๐๐๐ บาท เนื่องจาก ท.ฆ่า บ.บุตร์โจทก์ตาย แต่ ท.ได้ถูกประหารชีวิตเสียก่อนรับหมายในคดีนี้ โจทก์จึงขอให้ ล.ภรรยาและ ร.ก.ซึ๋งเปนพี่น้องกับ ท.และเปนผู้รับมฤดก ท.รับผิดชอบใช้ค่าเสียหาย
ศาลเดิมตัดสินว่า ท.ตายเสียก่อนรับหมายต้องด้วยสุภาษิตว่า คดีส่วนตัวตายตามตัว จึงให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า โจทก์มีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายจากกองทรัพย์มฤดกของ ท.ได้ให้จำเลยผู้รับมฤดกใช้ค่าทำศพให้แก่โจทก์ ๔๐๐ บาท ค่าเสียหาย ๒๐๐ บาท
ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องนี้จะอ้างประมวลแพ่งมาใช้ไม่ได้ เพราะคดีเกิดก่อนใช้ประมวลแพ่ง ฯ แล้ววินิจฉัยว่าค่าปลงศพเผาผีกฎหมายสันนิษฐานว่าเปนค่าเสียหายส่วนหนึ่ง โจทก์ซึ่งเปนผู้จัดการปลงศพผู้ตายฟ้องเรียกเอาจากกองทรัพย์มฤดกของผู้ที่ประทุษฐร้ายได้ ส่วนค่าเสียหายที่เกิดขึ้นแก่ตัวโจทก์เองนั้น ได้ความว่า บ.ผู้ตายเปนบุตร์อยู่ในความปกครองของโจทก์ ๆ มีสิทธิฟ้องเรียกได้ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์

Share