แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ส่งสำนวนให้ศาลเดิมสั่งว่าคดีมีมูลหรือไม่
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำพะยานเท็จและเบิกความเท็จและปลอมหนังสือตาม กฎหมายลักษณอาญา ม. ๑๕๕ – ๑๕๗ – ๒๒๒ – ๒๒๓
ศาลล่างทั้ง ๒ ฟังว่าคำพะยานหลักฐานที่หาว่าเบิดความเท็จและกระทำพะยานเท็จที่เกี่ยวกับประเด็นไม่เปนข้อสำคัญในการวินิจฉัยคดีเรื่องก่อน จึงให้ยกฟ้อง โจทก์โดยไม่หมายเรียกตัว จำเลยมา พิจารณา
ในระวางฎีกาโจทก์ขอถอน จำเลยที่ ๒ ออกจากคดี ขอให้ พิจารณาจำเลยที่ ๑ คนเดียว ศาลฎีกาอนุญาต
ฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างในข้อที่ชี้ขาดว่าไม่รับประทับฟ้องในฐานที่กระทำความผิดตาม ม. ๑๕๕ – ๑๕๗ แต่ในฐานปลอมหนังสือนั้นแม้ ศาลล่างได้ วินิจฉัยคดีเรื่องก่อนไม่เชื่อ ข้อเท็จจริงในหนังสือฉะบับที่ว่าปลอมก็ดีก็ไม่เปนข้อสำคัญเพราะฉะนั้นจะอาสัยเหตุนี้ทำคำสั่งว่าคดีไม่มีมูลยังคลาดเคลือนอยู่ จึงย้อนสำนวนให้ ศาลเดิมสั่งว่าคดีมีมูลในข้อปลอมหนังสือหรือไม่
