แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ต่างกรรมต่างวาระวิธีพิจารณาอาญาลักษณะพยาน พยานที่โจทก์กันเอาไว้
ย่อยาว
ทางพิจารณาปรากฏว่าจำเลยกับพวก ๑๐ คนสมคบกันปล้นทรัพย์ของ ล. และทำร้าย ล. ถึงตายแต่ไม่ได้ทรัพย์ไป แล้วพวก จำเลยก็พากันไปปล้นบ้าน ค. อีกเอาทรัพย์ไปได้ โจทก์มีพยายานนอกจากตัวเจ้าทรัพย์กับพวกแล้ว ยังมีคำอายลดซึ่ง โจทก์ปลีกตัวไว้เปนพยานเบิกความว่าอ้ายลดได้ไปปล้นด้วยกับ จำเลย
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิด ๒ กะทง ( ๑ ) พยานปล้นบ้าน ล. ให้จำคุก ๑๖ ปี ( ๒ ) ปล้นบ้าน ค. ให้ จำคุก ๑๐ ปี แต่คง จำคุกจำเลย ๒๐ ปีตาม ม. ๗๑
ศาลอุทธรณ์ปล่อย
ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ยืนตาม ศาลเดิมแลกล่าวว่าคำอ้ายลดซึ่งโจทก์กันไว้นั้นไม่สู้มีน้ำหนัก แต่ก็เปนคำพยานสนับสนุนคดีของโจทก์ให้เห็นเด่นขึ้น
