แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักทรัพย์ เมื่อ วันที่ 6 มิถุนายน 2490 เวลา 18.00 น.ขอให้ลงโทษตามมาตรา 294กฎหมายลักษณะอาญา โดยไม่ได้ระบุว่า เป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน ดังนี้เป็นฟ้องที่สมบูรณ์
เวลา 18.00 น. อาจเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักทรัพย์ของนายห่อไป เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2490 เวลา 18.00 น. ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 294 ศาลชั้นต้น เห็นว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์จะระบุว่าเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืนหรือระบุเป็นกี่นาฬิกาก็ได้ จำเลยไม่หลงต่อสู้ พิพากษาให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การระบุเวลาในฟ้องนั้น จะระบุเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืนก็พอแล้ว ถ้าจะระบุเป็นกี่นาฬิกาให้แน่ลงไป กฎหมายก็มิได้ห้าม กลับจะเป็นการชัดเจนให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี จริงอยู่เวลา 18.00 นาฬิกา อาจจะเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืนก็ได้ แล้วแต่ว่าพระอาทิตย์ตกแล้วหรือยัง คำฟ้องดังนี้จำเลยเข้าใจข้อหาได้เป็นอย่างดี
พิพากษายืน
