แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักทรัพย์เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2490 เวลา 18.00 น. ขอให้ลงโทษตามมาตรา 294 ก.ม.อาญา โดยไม่ได้ระบุว่า เป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน ดังนี้เป็นฟ้องที่สมบูรณ์
เวลา 18.00 น. อาจเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักทรัพย์ของนายห่อไป เมื่อวันที่ ๖ มิถุนายน ๒๔๙๐ เวลา ๑๘.๐๐ น. ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๙๔ ศาลชั้นต้น เห็นว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์จะระบุว่า เป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน หรือระบุเป็นกี่นาฬิกาก็ได้ จำเลยไม่หลงต่อสู้ พิพากษาให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การระบุเวลาในฟ้องนั้น จะระบุเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืนก็พอแล้ว ถ้าจะระบุเป็นกี่นาฬิกาให้แน่ลงไป กฎหมายก็มิได้ห้าม กลับจะเป็นการชัดเจนให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี จริงอยู่เวลา ๑๘.๐๐ นาฬิกา อาจจะเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืนก็ได้ แล้วแต่ว่าพระอาทิตย์ตกแล้วหรือยัง คำฟ้องดังนี้จำเลยเข้าใจข้อหาได้เป็นอย่างดี
พิพากษายืน
