แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยใช้ปืนยิงเจ้าพนักงานตำรวจซึ่งขึ้นไปค้นบ้านจำเลยโดยสำคัญผิดคิดว่าเป็นพวกปล้น และโดยมีเหตุสมควรเช่นนี้ ถือว่าเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ ความสำคัญในข้อเท็จจริงย่อมเป็นข้อแก้ตัวตามกฎหมายได้
ย่อยาว
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงในคดีนี้ว่า ว.กับพวกซึ่งเป็นเจ้าพนักงานตำรวจจะไปจับจำเลยเรื่องฆ่าคนตายที่บ้านจำเลยในตอนจวนสว่าง แต่เวลานั้นยังมีดไม่เห็นตัวกันจำเลยเข้าใจว่าพวกเจ้าพนักงานตำรวจเป็นผู้ร้ายซึ่งเคยมาปล้นบ้านจำเลยครั้งหนึ่งแล้วจึงโดดเรือนพาภรรยากับหลานไปซ่อนไว้ในป่า ส่วนตัวจำเลยเข้ามาแอบดูอยู่ข้างรั้วบ้าน ได้ยินเสียงคน – ค้นของบนเรือนแต่ไม่เห็นตัวเห็นแต่แสงไฟฉาย จำเลยจึงใช้ปืนยิงไปทางแสงไฟ ๑ นัด ปรากฏว่าถูก ว.ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานบาดเจ็บ แล้วจำเลยได้ไปแจ้งเหตุเรื่องนี้แก่ผู้ใหญ่บ้านว่ามีผู้ร้ายขึ้นปล้นเรือนตน ปรากฏว่าเมื่อ ว.ถูกยิงแล้วก็พาพวกกลับไปเฉย ๆ จำเลยผู้นี้ไม่มีสาเหตุแลไม่รู้จัก ว.ทั้งจำเลยก็ไม่ทราบว่าตัวมีคดีต้องหาฐานฆ่าคนตายด้วย
พฤตติการณ์เป็นดังนี้ศาลฎีกาตัดสินว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุที่เกิดขึ้น ความเข้าใจผิดในข้อเท็จจริงก็เป็นข้อแก้ตัวตามกฎหมายได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ให้ยกฎีกาโจทก์ ปล่อยจำเลยไป
