แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทางสาธารณะตัดถนนในที่ดินของตนเพื่อทำให้ที่มีราคาเปนเวลา 8 ปีโดยไม่ทำเครื่องหมายหวงห้ามไว้
ย่อยาว
เมื่อประมาณ ๘ ปีมานี้บิดาจำเลยได้ตัดถนนเข้าไปในที่ดินของตนเพื่อให้ราคาดี แต่บิดาจำเลยไม่ได้ทำเครื่องหมายอะไรหวงแหนว่าเปนถนนส่วนตัว มีพระยาสุรินทร์ ฯ หลวงศรี ฯ กับคนอื่นๆ ได้ซื้อที่ดินนี้บางตอนจากบิดาจำเลย และได้ใช้ถนนสายนี้เดินเข้าออกและใช้รถ เวลาชำรุดพระยาสุรินทร์ ฯ ก็ซ่อมแซมดังนี้
ปัญหามีว่าจำเลยจะทำรั้วล้ำเข้ามาในถนนนี้โดยถือว่ายังคงเปนที่ดินของจำเลยอยู่อีกได้หรือไม่
ศาลแพ่งตัดสินให้จำเลยรื้อรั้ว
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าถนนนี้ไม่ใช่ถนนสาธารณะและไม่อยู่ในความปกครองของกรมพระนครบาล ๆ ไม่มีอำนาจฟ้อง ให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงเท่าที่ปรากฎบิดาจำเลยได้อุทิศถนนนี้เปนสาธารณะประโยชน์แล้ว จะเอากลับคืนไม่ได้ โจทก์จึงมีสิทธิฟ้องถึงแม้ว่าถนนนี้ยังคงอยู่ในน่าโฉนดของจำเลยก็ไม่เปนประโยชน์ต่อคดี เพราะที่ตอนนั้นได้ถูกอุทิศเปนทางสาธารณะแล้ว จึงตัดสินยืนตามศาลแพ่ง
