แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิธีพิจารณาอาญา ลักษณพยานกระทำผิดด้วยกัน
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า จำเลยเปนผู้อุดหนุนในการที่ ค.กับพวกไปลักทรัพย์เขา ขอให้ลงโทษฐานเปนผู้สมรู้ในการลักทรัพย์ ทางพิจารณาโจทย์อ้าง ค.กับพวกซึ่งเปนผู้ร้ายมาเปนพยาน ค.กับพวกเบิกความว่า ก่อนไปลักทรัพย์พยานได้มาประชุมรับประทานอาหารที่บ้านจำเลย ๆ ได้หยิบเสื้อกันหนาวมาให้พยานคนหนึ่งใส่ไปทำการลักทรัพย์ เมื่อพยานได้ลักทรัพย์มาแล้วเอามาแบ่งให้จำเลยด้วย แล ผ.ภรรยาผู้ร้ายคนหนึ่งมาเบิกความว่า จำเลยได้กำชับ ผ.มิให้พูดถึงเรื่องกระทำผิดนี้
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษเห็นว่า พยานโจทย์มีแต่คนที่โจทย์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยอุดหนุนพยานให้ไปลักทรัพย์ คนเหล่านั้นจะเบิกความพาดพิงมาถึงจำเลยอย่างไร ก็เท่ากับเปนคำซัดทอด ในฐานเปนจำเลยด้วยกัน ย่อมไม่มีน้ำหนัก ให้ยกฟ้องโจทย์
ศาลฎีกาตัดสินว่า การที่โจทย์อ้าง ค.กับพวกซึ่งเปนพวกเดียวกับจำเลยเบิกความยันจำเลยนั้นจะฟังเปนคำซัดทอดในฐานที่เปนจำเลยด้วยกันยังไม่ได้ เพราะพยานเหล่านี้เจ้าพนักงานยังไม่ได้ฟ้องเปนจำเลย ได้กันเอาไว้เปนพยานต่างหากแลคำพยานเหล่านี้ถึงแม้จะไม่สู้มีน้ำหนัก เพราะเปนผู้กระทำผิดด้วยกันกับจำเลยก็ดี โจทย์ก็ยังมีคำ ผ.พยานเบิกความประกอบอีก คดีฟังได้ว่าจำเลยได้เปนสมรู้อุดหนุนในการลักทรัพย์รายนี้ ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๙๕-๖๕
