แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำสัญญาเช่ากัน 1 ปี และระบุว่าถ้าครบกำหนดแล้วไม่บอกเลิกก็ไห้ถือว่าสัญญามีอายุต่อไปตามเดิมแต่ตามเจตนาอันแท้จิงกับการที่ประพรึติต่อกันเปนเรื่องเช่ากันต่อไปโดยไม่มีกำหนดเวลาดังนี้ถือว่าการเช่าต่อ ๆ ไปเปนการเช่าไม่มีกำหนดเวลา.
ย่อยาว
คดีนี้มีปัญหาไนเรื่องการตีความไนสัญญาเช่าตึกแถวซึ่งจำเลยเช่าจากโจท โจทจำเลยต่างฟ้องและฟ้องแย้งกันว่าอีกฝ่ายหนึ่งผิดสัญญา สาลชั้นต้นพิพากสาว่าโจทผิดสัญญาไห้ไช้ค่าเสียหายแก่จำเลย และไห้จำเลยไช้ค่าทาสีไห้โจทตามสัญญา
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์เห็นว่าโจทไม่ได้ผิดสัญญาจึงพิพากสาแก้ ไห้ยกฟ้องแย้งจำเลย
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่า โจทจำเลยทำสัญญากันว่า การเช่ามีกำหนดเวลา ๑ ปี…..และเมื่อครบกำหนดอายุตามสัญญานี้แล้ว หากผู้เช่ายังคงจะเช่าต่อไปและผู้ไห้เช่าก็มิได้ทักท้วงประการไดก็ไห้ถือว่าสัญญาฉบับนี้ยังคงมีอายุต่อไปอีกตามเดิม….นั้น เมื่อครบกำหนด ๑ ปีสัญญาเช่านี้ย่อมระงับไปตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชมาตรา ๕๖๔ และเมื่อพิจารนาตามข้อสัญญาโดยตลอดประกอบกันเจตนาและการประพรึติที่คู่สัญญาเคยปติบัติต่อกันมาแล้ว จะเห็นว่าประสงค์เพียงไห้สัญญานั้นมีอายุหยู่ต่อไปโดยไม่มีกำหนดเวลาตามมาตรา ๕๗๐ เท่านั้น ทั้งตามที่คู่ความเคยประพรึติต่อกันมาไนปีก่อน ๆ เมื่อครบกำหนด ๑ ปีก็ต้องทำสัญญาเช่นกันไหม่ เมื่อสัญญาเช่ารายนี้เปนสัญญาเช่าไม่มีกำหนดเวลาการที่โจทผู้ไห้เช่าได้มีหนังสือบอกเลิกสัญญาล่วงหน้า ๒ เดือนแล้วหาคนมาเช่าไหม่ดังนี้ ไม่เรียกว่าโจททำผิดสัญญา จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์
