แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การลดหย่อนผ่อนโทษตามมาตรา 59 เป็นดุลยพินิจของศาล อ้างฎีกาที่ 748/2478.
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสองตามมาตรา ๒๔๙-๖๐ ให้จำคุกคนละ ๑๐ ปี
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นพ้องกับศาลล่างในเรื่องบทลงโทษ ในข้อที่จำเลยขอความกรุณาลดหย่อนโทษนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าการใช้มาตรา ๕๙ เป็นดุลยพินิจของศาล จำเลยทั้งสองมิเคยกระทำผิดมาก่อน การกระทำร้ายทั้งนี้ก็เกิดจากการหึงหวงและเจ็บใจผู้เสียหายที่เคยกระทำผิดกับนางขาบภริยาจำเลยที่ ๑ แลเป็นน้องสาวจำเลยที่ ๒ โดยลักลอบได้เสียกันและยังจะกระทำต่อไปโดยจะเอาภริยาเขาไปเลี้ยงดู เมื่อจำเลยกระทำผิดแล้วก็มิได้หลบหลีกไปทางใดและให้การโดยมิได้ปิดบังเป็นประโยชน์แก่ทางพิจารณา การกระทำของผู้เสียหายกะเดียดไปในทางลบหลู่เกียรติยศของจำเลยทั้งสองซึ่งเป็นสามีและพี่ชายนางขาบโดยที่มีเหตุมาบับบังคับความรู้สึกอย่างรุนแรงเช่นนี้ ก็น่าเห็นใจที่จำเลยกระทำไปก็โดยโทสะจริตและยังอยู่ในวัยหนุ่ม จึงพิพากษาแก้ จำเลยทั้งสองควรได้เบี้ยปราณีตามมาตรา ๕๙ ลดโทษให้คนละกึ่ง คงจำคุกคนละ ๕ ปี
