แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อความตอนท้ายแห่งกฎหมายลักษณอาญา ม. 59 ได้อำนาจศาลอย่างกว้าง ๆ ที่จะใช้ดุลยพินิจยกเหตุปราณีขอโทษให้จำเลยตามแต่พฤตติการณ์อันควรแก่กรณีเป็นเรื่อง ๆ ไป อ้างฎีกาที่ 929/2476 ที่ 730/2482
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตและพยายามฆ่าคนตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๖๐, ๒๔๙,และพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๗๗ มาตรา ๑๑, ๕๒,
ศาลจังหวัดนครปฐมพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย ๑๐ ปี ตามกฎหมายอาญามาตรา ๖๐,๒๔๙ กับปรับอีก ๔๐ บาทตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๗๗ มาตรา ๕๒
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีอายุเพียง ๑๘ ปี และโดยเหตุผลทั่ว ๆ ไปควรได้รับความปราณีลดโทษ ตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่ง จึงเจ้าพนักงานแก้ศาลชั้นต้นให้ลดโทษจำเลยกึ่งหนึ่ง ตามมาตรา ๕๙ คง จำคุก ๕ ปี และปรับ ๒๐ บาท
โจทก์ฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ยกเหตุนอกขอบเขตต์กฎหมายลักษณอาญา ม. ๕๙ มาลดโทษให้ จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อความตอนท้ายแห่งกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๕๙ ให้อำนาจศาลอย่างกว้าง ๆ ที่จะใช้ดุลยพินิจยกเหตุปราณีลดโทษให้จำเลยตามแต่พฤตติการณ์อันควรแก่กรณีเป็นเรื่อง ๆ ไปสำหรับคดีนี้การที่ ศาลอุทธรณ์ยกเหตุปราณีลดโทษให้จำเลยก็อยุ่ในขอบอำนาจดุลยพินิจแห่งมาตรา ๕๙ ที่จะยกขึ้นได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
