แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตั๋วสัญญาใช้เงินสินจ้างวิธีพิจารณาความแพ่งหน้าที่นำสืบ
ย่อยาว
คดีนี้ ตามสัญญากับอังกฤษ พ.ศ. ๒๔๖๘ คู่ความฎีกาได้แต่ปัญหากฎหมายเท่านั้น
โจทก์ฟ้องเรียกเงินจากจำเลยโดยอาสัยตั๋วสัญญาใช้เงิน
จำเลยเถียงว่าตั๋วนั้นไม่มีสินจ้าง
ศาลต่างประเทศตัดสินให้โจทก์ชนะ
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับโดยฟังว่า (๑)จำเลยไม่ได้รับเงินหรือสินค้าเปนสินจ้าง (๒) ตั๋วสัญญาทำขึ้นโดยมีเหตุผลอย่างใดอย่างหนึ่ง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามกฎหมายต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่า ตั๋วนี้มีสินจ้าง เมื่อจำเลยเถียงว่าไม่มีสินจ้าง ก็เปนหน้าที่จำเลยนำสืบในคดีนี้ จำเลยได้เขียนจดหมายถึงโจทก์ความว่า เนื่องจากโจทก์ยอมจ่ายเงินให้จำเลย ๒๕๐๐ บาท จากจำนวนที่โจทก์ยึดไว้ ตามคำพิพากษาที่โจทก์ชนะคดีจำเลยจึงรับประกันจะจ่ายเงินให้แก่โจทก์ร้อยละห้าสิบของจำนวนเงิน ๕๐๐๐ บาท แล้วจำเลยก็เขียนตั๋วสัญญาใช้เงินที่ฟ้องร้องกันนี้ให้แก่โจทก์เปนจำนวนเงิน ๒๕๐๐ บาท กรรมการเห็นว่าตั๋วสัญญาใช้เงินนี้มีสินจ้างชอบด้วยกฎหมายแล้ว จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ให้โจทก์ชนะ
