แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พรึติการน์ที่ถือได้ว่าจำเลยได้กะทำการด้วยความพยายามโดยพยาบาทมาดหมาย.
ย่อยาว
ข้อเท็ดจิงฟังได้ว่า เหตุที่จำเลยจะยิงนางสาวปรานีก็เพราะโกรธว่านางสาวปรานีจะรับหมั้นจากชายอื่น จำเลยได้มีจดหมายไปถามนางสาวปรานีและไห้ตอบว่า เปนความจิงหรือไม่ ถ้าไม่ตอบจะถึงค่ากัน นางสาวปรานีไม่ตอบรุ่งขึ้นจำเลยก็ไปพบกับนางสาวปรานี ๆ มิได้พูดเรื่องที่จำเลยถามนั้นหย่างได จำเลยว่าจะกลับบ้าน นางสาวปรานีว่าจะกลับก็กลับซี จำเลยว่าพูดไห้ดีดีหน่อย ทันไดนั้นจำเลยก็หยิบปืนสั้นออกมาจ้องจะยิงแต่มีผู้มาเห็นร้องห้าม จึงเลิกลากันไปครั้นเมื่อนางสาวปรานีทำอาหารที่ไนครัวเส็ดจะกลับไปที่พักพบจำเลยที่หน้าเรือนนายพ่วง พอจำเลยเห็นนางสาวปรานีก็ลุกขึ้นยืนล้วงปืนออกมายิงนางสาวปรานี ๑ นัดไม่ถูก จำเลยจึงวิ่งเข้ามาที่นางสาวปรานีเอกปืนจ่อที่สีสะนางสาวปรานีกะสุนปืนลั่นอีก ๑ นัดกะสุนปืนถากสีสะนางสาวปรานีเลือดไหลเมื่อนางสาวปรานีร้องขอความช่วยเหลือ จำเลยจึงได้วิ่งหนีไป
สาลชั้นต้นลงโทสจำเลยตามมาตรา ๒๕๐,๖๐ ลงจำคุกจำเลย ๘ ปี
สาลอุธรน์พิพากสาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๔๙,๖๐ คงจำคุก ๕ ปี
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า จำเลยได้ตั้งไจและเตรียมการมาแต่แรกแล้ว ได้มีจดหมายมาบอกไห้รู้ถึงเจตนาของจำเลย เมื่อนางสาวปรานีไม่ตอบจดหมาย จำเลยก็ได้เตรียมอาวุธปืนและไนที่สุดก็ได้ยิงนางสาวปรานี การกะทำของจำเลยดังนี้เรียกได้ว่ากะทำด้วยความพยายามโดยพยาบาทมาดหมาย จึงพิพากสาแก้ไห้บังคับคดีตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น.
