แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อการสอบสวนครั้งแรก เจ้าพนักงานสอบสวนได้แจ้งให้จำเลยทราบแล้วว่าคำให้การอาจใช้ยันเขาได้ และจำเลยปฏิเสธ
เมื่อมีการสอบสวนเพิ่มเติมอีกเจ้าพนักงานไม่จำต้องปฏิบัติการนั้นซ้ำอีกหากจำเลยให้การรับสารภาพในการสอบสวนเพิ่มเติมก็ฟังประกอบการลงโทษจำเลยได้ เพราะมาตรา 134 มิได้บังคับให้ปฏิบัติทุกครั้ง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยรวม 7 คนปล้นทรัพย์นายหลีเจียวไปรวมราคา 869 บาท 50 สตางค์ ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้ง 4 คนฐานปล้น
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลดฐานปรานีตาม มาตรา 59 ให้แก่จำเลยที่ 1, 2, 3 คงจำคุกคนละ 5 ปี จำเลยที่ 4 ให้ปล่อยตัวไปนอกนั้นยืนตาม
จำเลยทั้ง 3 ฎีกาขอให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่จำเลยค้านว่าคำรับชั้นสอบสวนเพิ่มเติมมิได้แจ้งข้อหาให้จำเลยทราบ จะฟังคำรับมายันจำเลยไม่ได้นั้นข้อนี้ปรากฏว่าเมื่อสอบสวนจำเลยครั้งแรกพนักงานสอบสวนได้ปฏิบัติถูกต้องชอบด้วยวิธีพิจารณาแล้ว ไม่จำต้องปฏิบัติการนั้นซ้ำอีกเพราะเป็นเรื่องเกี่ยวเนื่องกันมา ผู้ถูกสอบสวนก็เป็นบุคคลเดียวกันได้ทราบเรื่องมาแต่แรกแล้ว วิธีพิจารณาก็มิได้บังคับให้ปฏิบัติทุกครั้ง ในที่สุดศาลฎีกาพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยทั้ง 4 คนตามมาตรา 301 ลดโทษจำเลยที่ 1, 2, 3 คงจำคุกคนละ 7 ปี นอกนั้นยืน
