แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.วิธีพิจารณาความมีโทษใช้ไปพลางก่อน ร.ศ. 115 ม. 3 ข้อ 1-2 และ ม.4-6
การฟ้องคดีอาชญาแม้ศาลโปริสภาอนุญาตให้ฟ้องยังศาลสูงได้แต่ไม่ได้ไต่สวนมูลฟ้องแล้วศาลสูงมีอำนาจไม่รับไว้พิจารณาได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยฐานลักทรัพย์รับของโจร ฯลฯ ต่อศาลโปริสภาที่ ๑ แลในวันนัดไต่สวนโจทก์จำเลยตกลงกันว่าโจทก์จะยื่นฟ้องต่อศาลคดีต่างประเทศทีเดียว แลศาลโปริสภาก็มีคำสั่งอนุญาตตั้งไม่ได้ไต่สวน มูลฟ้อง ศาลต่างประเทศจึงไม่รับไว้พิจารณา
ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า รูปคดีเช่นนี้ต้องปรากฎว่าศาลโปริสภาได้ทำการไต่สวนมูลฟ้องก่อน เมื่อเห็นว่าคดีมีมูลก็สั่งอนุญาตให้ฟ้องศาลสูงได้ เรื่องนี้ไม่ปรากฎว่าศาลโปริสภาได้ไต่สวนแลเห็นว่าคดีมีมูลตามฟ้อง จึงให้ยกฎีกาโจทก์ยืนตามศาลล่างทั้งสอง
