คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 667/2490

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ในเรื่องห้ามขนสุราข้ามเขตต์โดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น จะถือเขตต์ตาม พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ไม่ได้ถ้าหากโจทก์นำสืบถึงเขตต์ตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในไม่ได้ ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้

ย่อยาว

คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขนสุราข้ามเขตต์จังหวัด ขอให้ลงโทษตามกฎหมายภาษีชั้นใน จุลศักราช ๑๒๔๘ มาตรา ๑๑, ๑๒ และริบของกลาง
ศาลชั้นต้นสืบพะยานเรื่องเขตต์ขนสุรา ๑ ปาก แล้ววินิจฉัยว่า เขตต์ตำบลที่ห้ามขนสุราข้ามตามมาตรา ๑๑ นั้น มีความหมายถึงเขตต์นายอากร ซึ่งบัดนี้เขตต์นายอากรไม่มีแล้ว และไม่มีกฎหมายฉบับใดให้ใช้ตำบลตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่แทน จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เขตต์ตำบลต้องถือตามเขตต์ตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ คดีนี้ปรากฏว่าจำเลยขนข้ามเขตต์จังหวัดอีกด้วย พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลย
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตามมาตรา ๑๑ ประกอบด้วยมาตรา ๑๕ ย่อมแสดงความมุ่งหมายว่าการขนย้ายน้ำสุราจากตำบลหนึ่งไปถึงตำบลอื่นที่จะเป็นผิดฐานไม่ได้รับอนุญาตนั้น ก็คือขนไปต่างตำบลที่ตั้งของนายอากรแขวงเท่านั้น ต่อมาเมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติมแล้ว ก็ได้แต่งตั้งเจ้าพนักงานสำหรับเก็บภาษีชั้นในแทนนายอากรแต่ไม่ปรากฏว่าเขตต์ขนย้ายสุราตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นในนั้น ให้ถือตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ เมื่อโจทก์แสดงไม่ได้ว่า เขตต์ตำบลตามกฎหมายที่กล่าวอ้างมีอยู่อย่างใด ก็ไม่มีทางลงโทษจำเลยได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

Share