แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตาม พระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 คำว่า ‘ฝิ่น’ หมายความว่า(1) ฝิ่นดิบซึ่งจะเป็นฝิ่นบริสุทธิก็ดี หรือมีสิ่งอื่นผสมอยู่ด้วยเป็นรูปหรือของปรุงใดๆ ก็ดี (2) ฝิ่นสุกแม้จะไม่มีคำวิเคราะห์ศัพท์ไว้ก็เมื่อฝิ่นดิบมีสิ่งอื่นๆ เจือปนถือเสมือนว่าสิ่งที่เจือปนเป็นฝิ่นแล้วเมื่อทำให้ฝิ่นสุก สิ่งเจือปนก็ย่อมถือเสมือนว่าเป็นฝิ่นด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยมีฝิ่นสุก ซึ่งไม่ใช่ของรัฐบาลไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษและริบของกลาง
จำเลยรับว่า มีฝิ่นเถื่อนจริง แต่จำนวนฝิ่นก็ดีมีจำนวนไม่เท่าที่โจทก์ฟ้อง เพราะปนเลี่ยวเสีย 75% มีฝิ่นเพียง 25% และว่าของกลางอาจถูกสับเปลี่ยนในภายหลัง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดจริงตามฟ้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ฝิ่นของกลางมิได้ถูกสับเปลี่ยนแต่อย่างใด และเห็นว่าแม้ฝิ่นของกลางมีสิ่งอื่นผสมอยู่ด้วย ตามพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ. 2472 มาตรา 3วิเคราะห์ศัพท์ฝิ่นไว้ว่า “ฝิ่น” หมายความว่า (1) ฝิ่นดิบซึ่งจะเป็นฝิ่นบริสุทธิ์ก็ดี หรือมีสิ่งอื่นผสมอยู่ด้วยเป็นรูปหรือของปรุงใด ๆ ก็ดี (2) ฝิ่นสุกแม้จะไม่มีคำวิเคราะห์ศัพท์ไว้ ก็เมื่อฝิ่นดิบมีสิ่งเจือปนถือเสมือนว่าสิ่งที่เจือปนเป็นฝิ่นแล้ว เมื่อทำให้ฝิ่นสุกสิ่งเจือปนก็ย่อมถือเสมือนว่าเป็นฝิ่นด้วย ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยชอบแล้วคงพิพากษายืน
