แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประกาศของกระทรวงมหาดไทยแต่งตั้งคณะกรรมการควบคุมค่าเช่าตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2489 ลงวันที่ 19 มี.ค. 89 นั้น ไม่ได้ให้อำนาจกรรมการที่จะส่งผู้แทนเข้าประชุมได้ ถ้าคณะกรรมการตามประกาศฉบับนี้ได้ประชุมกันโดยกรรมการบางคนส่งตัวแทนมาประชุมดังนี้ แม้การประชุมนั้นจะมีตัวกรรมการมาไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งของจำนวนคณะกรรมการซึ่งพอจะถือเป็นองค์ประชุมตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า พ.ศ.2489 ได้ก็ตามแต่เมื่อผู้แทนกรรมการซึ่งไม่ใช่กรรมการได้เข้าประชุมด้วยแล้วการประชุมนั้นก็ใช้ไม่ได้ มติของการประชุมย่อมตกเป็นโมฆะ
ย่อยาว
คดี 2 สำนวนนี้โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงว่า มติของจำเลยที่ 1 ถึงที่ 7 ที่ออกในฐานะเป็นกรรมการควบคุมค่าเช่า ยอมให้จำเลยที่ 8 เข้าอยู่อาศัยในห้องที่โจทก์เช่าเป็นโมฆะ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า มติเช่นว่านั้นเป็นโมฆะ
จำเลยที่ 8 ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า กระทรวงมหาดไทยได้แต่งตั้งคณะกรรมการควบคุมค่าเช่าตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า พ.ศ. 2489 ขึ้น 7 นายตามประกาศลงวันที่ 19 มีนาคม 2489 ต่อมาได้มีประกาศตั้งใหม่ลงวันที่ 15 กรกฎาคม 2490 มีเติมคำว่า “หรือผู้แทน” เพื่อให้กรรมการตั้งผู้แทนไปประชุมได้ การประชุมของคณะกรรมการที่ลงมติอันเป็นข้อพิพาทในคดีนี้ เป็นคณะกรรมการตามประกาศฉบับแรก แต่การประชุมนั้นประกอบด้วยตัวกรรมการซึ่งมาประชุมเองก็มี กรรมการบางคนส่งตัวแทนมาประชุมก็มี ศาลฎีกาเห็นว่า ตัวแทนกรรมการหาใช่กรรมการตามประกาศฉบับแรก แม้การประชุมนั้นจะมีตัวกรรมการมาไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งซึ่งพอจะถือเป็นองค์ประชุมตามพระราชบัญญัติควบค่าเช่าพ.ศ. 2489 ได้ แต่เมื่อผู้ไม่ใช่กรรมการได้เข้าประชุมแล้วการประชุมนั้นก็ใช้ไม่ได้
พิพากษายืน
