แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิธีพิจารณา ลักษณตรวจดูมูลฟ้อง
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ศาลจังหวัดลพบุรีสั่งฟ้องของโจทย์ว่า “ข้อความที่โจทย์กล่าวยืดยาวในฟ้องของโจทย์ฉบับนี้เปนข้อที่ศาลกำลังพิจารณาอยู่ในสำนวนคดีหมายเลขคำที่ ๓๔/๒๔๖๔ ไม่มีมูลที่จะให้ศาลรับไว้พิจารณาเวลานี้ ให้ยกฟ้องโจทย์เสีย ไม่ต้องหมายเรียกจำเลย ฯ” ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษตัดสินยืน โจทย์ฎีกา ศาลฎีกาตัดสินว่า ตามพระราชบัญญัติจัดการศาลยุติธรรม ร.ศ. ๑๑๑ ข้อ ๙ มีว่า “ถ้าศาลตรวจดูฟ้องเห็นว่ามูลคดีที่กล่าวหาในฟ้องนั้นไม่เปนคดีอันควรรับไว้พิจารณา ก็ให้ตัดสินยกฟ้องเสียทีเดียว ถ้าศาลตรวจดูฟ้องเห็นว่ามูลคดีที่กล่าวหา ควรรับไว้พิจารณาตามกฎหมาย แลข้อหายังบกพร่องอยู่ ฤากล่าวความไม่ชัดเจน เคลือบคลุมสงสัยประการใด ก็ให้ศาลคืนฟ้องให้โจทย์ไปแก้เสียใหม่ ให้ถูกต้องชัดเจน แล้วจึงรับไว้พิจารณา” แต่เรื่องนี้ศาลล่างยังไม่ได้ตรวจพิเคราะห์ดูว่ามูลคดีที่โจทย์กล่าวหาในฟ้องนั้นเปนคดีควรรับไว้พิจารณาฤาไม่ เปนแต่ยกเหตุว่า “โจทย์กล่าวยืดยาวในฟ้องเป็นข้อที่ศาลกำลังพิจารณาอยู่ในสำนวนคดีหมายเลขดำที่ ๓๔/๒๔๖๔ ” แล้วก็ให้ยกฟ้องโจทย์นั้น ยังไม่ถูกต้อง จึงสั่งให้ศาลล่างตรวจพิเคราะห์ดูมูลคดีที่โจทย์กล่าวหามาในฟ้องว่าจะเปนฟ้องควรรับไว้พิจารณาฤาไม่ใหม่ แล้วให้จัดการตามพระราชบัญญัติจัดการศาลยุติธรรมข้อ ๙ ดังกล่าวมาในข้างต้นนั้น
