แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผัวเมีย เหตุอย่า ชายเลี้ยงหญิงไม่เปนธรรม
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องขออย่าแลเรียกทรัพย์จากจำเลยทางพิจารณาได้ความว่าโจทย์เปนหญิงหม้าย ได้กับจำเลยโดยทางสู่ขอ เมื่อสมรสกันแล้ว ต่างก็อยู่คนละบ้าน ในเดือนเดียวที่แต่งงานกันนั้น จำเลยได้ใช้อุบายหลอกลวงพาโจทย์ไปเที่ยว แล้วจำเลยแย่งเอาของแต่งตัวที่โจทย์แต่ง (มีเครื่องเพ็ชร์ราคาหลายพันบาท) ไว้เสียโดยเจตนาทุจริต โจทย์ไปขอของจากจำเลย ๆ ก็ชี้แจงไปต่าง ๆ ไม่คืนให้คงคืนสร้อยมรกฎให้โจทย์สายเดียว แต่จำเลยก็ได้เรียกค่าไถ่ไปจากโจทย์เปนเงิน ๒ ชั่ง จึงได้คืนให้ศาลแพ่งตัดสินว่าพฤติการที่จำเลยกระทำแก่โจทย์ดังนี้ เปนเหตุให้โจทย์ขออย่าได้ตามลักษณผัวเมีย มาตรา ๕๕ อันว่าด้วยชายมิได้เลี้ยงหญิงโดยธรรม จึงพิพากษาให้โจทย์จำเลยอย่ากันแลให้คืนทรัพย์ ฎีกาตัดสินยืน
