แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในคดีที่จำเลยทำผิด พรบ ภาษีชั้นในซึ่งมีปัญหาว่าจะควรริบของกลางหรือไม่นั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาล คู่ความจะฎีกาในข้อนี้มิได้
ย่อยาว
จำเลยต้องหาว่ากระทำผิดพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย ๑๖๐ บาท และริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนเว้นแต่ขอริบของกลาง เห็นว่าไม่ใช่ของใช้ในการกระทำผิด ให้คืนจำเลยไป
โจทก์ฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ไม่ริบของกลางยังไม่ชอบ
ศาลฎีกาเห็นว่าเรื่องจะควรริบของกลางหรือไม่นั้น ตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จุลศักราช ๑๒๔๘ มาตรา ๔๙ ย่อมอยู่ในดุลยพินิจของศาลที่จะพิจารณาว่า จะควรริบหรือไม่ ในคดีเรื่องนี้ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืนตามศาลจังหวัดในข้อ ลงโทษจำเลยคงแก้แต่ในเรื่องคืนของกลางซึ่งเป็นแก้ไขในข้อดุลยพินิจ คดีจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๒๒๐ โจทก์จะฎีกาไม่ได้พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
