แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่จำเลยหนีไปในระวางฎีกาเป็นเรื่องอายุความไม่ใช่ล่วงเลยการลงอาญา
ย่อยาว
คดีนี้ศาลเดิมและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดฐานลักสัตว์พาหนะตาม ม.๒๙๖ กะทงหนึ่งให้จำคุก ๕ ปี และฐานพยายามฆ่า พ.ตายตามมาตรา ๖๐-๒๕๐ ข้อ ๕-๖ อีกกะทงหนึ่งให้จำคุก ๑๖ ปี
ระหว่างฎีกาจำเลยหลบหนีไปตั้งแต่วันที่ ๑ กันยายน พ.ศ.๒๔๖๗ เจ้าพนักงานเพิ่งจับตัวจำเลยได้เมื่อวันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๔๗๗ รวมเวลาที่จำเลยหลบหนี ๙ ปี เศษ
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้ศาลยังมิได้พิพากษาลงโทษจำเลยเด็ดขาด รูปคดีอยู่ในเกณฑ์ที่จะต้องพิจารณาในเรื่องอายุความ ไม่ใช่ในเรื่องการล่วงเลยการลงอาญาเห็นว่าข้อหาฐานลักสัตว์พาหนะตามมาตรา ๒๙๖ ขาดอายุความแล้ว ส่วนข้อหาตาม ม.๒๕๐-๖๐ นั้นยังไม่ขาดอายุความแลฟังว่าจำเลยกระทำผิดฐานพยายามฆ่าคนดังโจทก์หาจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้ลงโทษจำเลยมีกำหนด ๑๖ ปี ส่วนข้อหาฐานลักทรัพย์ให้ยกเสีย
