แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
จ. จำเลยปลอมตัวเปนเจ้าของที่ดินแปลงหนึ่งไปร้องขอตรวจดูสิ่งสำคัญสำหรับที่ดินนั้น ต่อเจ้าพนักงานหอฐเบียรที่ดินแล้วภายหลังจำเลยได้ปลอมตัวเปนเจ้าของที่ดินไปทำคำตราสิน และยื่นคำร้องต่อเจ้าพนักงานว่าโฉนดหาย ผู้ร้ายลักไป ขอรับใบแทนโฉนด แลจำเลยได้ปลอมชื่อเจ้าของที่ดินลงในคำตราสิน แลในคำร้องนั้น เจ้าพนักงานหลงเชื่อจึงออกใบแทนโฉนดให้ จำเลยเอาใบแทนโฉนดนั้นไปทำจำนำต่อเจ้าพนักงานให้ผู้มีชื่ออีกต่อหนึ่ง ศาลพระราชอาญาตัดสินว่าจำเลยมีความผิดรวม ๓ ฐาน คือ ๑. ฐานบอกให้เจ้าพนักงานฐเบียรที่ดินจดข้อความ ซึ่งจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเปนความเท็จลงในรายงาน ร้องขอดูสิ่งสำคัญ แล้วปลอมชื่อเจ้าของที่ดินลงในคำตราสินแลใบร้องขอใบแทนโฉนดอันเปนหนังสือราชการ จนเจ้าพนักงานหลงเชื่อออกใบแทนโฉนดให้จำเลย ต้องด้วยกฎหมายอาญามาตรา ๒๒๔ – ๒๒๖ ๒. ฐานเอาใบแทนโฉนดไปหลอกลวงจำนำเขา เปนความผิดฐานฉ้อโกง ต้องด้วยมาตรา ๓๐๖ ข้อ ๔ ๓. ฐานปลอมโอนโฉนดแลทำหนังสือสัญญาจำนำที่ดินปลอมซึ่งเปนหนังสือสำคัญในราชการ ต้องด้วยกฎหมายอาญามาตรา ๒๒๕ ฎีกาตัดสินยืน
