แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เสียหายเข้ามาชกจำเลยก่อน เมื่อจำเลยล้มลง ผู้เสียหายได้เงื้อมือเข้าไปจะแทงจำเลย จำเลยจึงใช้อาวุธปืนยิง การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายบุญส่ง หมาปั้น โดยเจตนาฆ่าแต่กระสุนปืนถูกอวัยวะที่ไม่สำคัญ ไม่ถึงแก่ความตายคงได้รับอันตรายแก่กายถึงสาหัส ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐ ริบของกลาง
จำเลยให้การว่ายิงเพื่อป้องกันตัว
ศาลชั้นต้นฟังว่า ผู้เสียหายชกต่อยจำเลยก่อน จำเลยชกโต้ตอบ แล้วผู้เสียหายชักมีดจะทำร้าย จำเลย จำเลยจึงยิงผู้เสียหาย เห็นว่าเป็นการสมัครใจวิวาท อ้างป้องกันไม่ได้ พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐ จำคุก ๑๐ ปี ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า ผู้เสียหายกับพวกทำร้ายจำเลยจนจำเลยล้มลง พอจำเลยจะลุกขึ้น ผู้เสียหายเงื้อมีดปลายแหลมจะทำร้ายอีก จำเลยจึงเอาปืนยิง การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้เสียหายเข้ามาชกจำเลยก่อน เมื่อจำเลยล้มลงผู้เสียหายได้เงื้อมีดเข้าไปจะแทงจำเลย จำเลยจึงได้ยิงเอา ฟังไม่ได้ว่าจำเลยกับผู้เสียหายสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยป้องกันพอสมควรแก่เหตุ
พิพากษายืน.
