แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มฤดก แบ่งกันเสร็จแล้วจะกลับมาฟ้องอีกไม่ได้
ย่อยาว
ปรากฎว่าที่ดินโรงเรือนรายพิพาทนี้เปนของมารดาบิดาโจทก์ตกมาเปนมฤดกซึ่งจำเลยรักษาไว้ให้ โจทก์จึงฟ้องเรียก แต่จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ยอมรับเอาราคาที่ดินไปแล้ว
ศาลเดิมฟังว่าโจทก์จำเลยตกลงแบ่งกันเสร็จแล้ว ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับ โดยไม่เชื่อใบรับเงินที่โจทก์ทำให้ไว้แก่จำเลย เพราะเหตุว่าโจทก์เปนคนเขียนหนังสือเปน ไหนเลยจะพิมพ์ลายมือให้ อีกประการหนึ่งจำเลยทำการงุบงิบไม่เรียกญาติฝ่ายโจทก์มารู้เห็นด้วย ให้คืนทรัพย์ให้โจทก์
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์โดยเชื่อว่าโจทก์จำเลยได้รับส่วนแบ่งกันเสร็จแล้ว การที่จำเลยไม่เรียกพวกญาติมารู้เห็นด้วย ก็ไม่มีกฎหมายอะไรบังคับให้ทำเช่นนั้น การที่โจทก์รู้จักหนังสือแต่ไม่เซ็นชื่อ จำเลยก็ไม่มีทางอื่นนอกจากจะให้พิมพ์ลายมือกรรมการได้สังเกตดูลายมือโจทก์แล้ว โจทก์ไม่ค่อยชำนาญในทางหนังสือนัก จึงไม่แปลกอะไรที่โจทก์พิมพ์ลายมือแทนการเซ็นชื่อ แลในใบรับก็มีพยานรู้เห็นถึง ๔ คน เปนการยากนักหนาที่จะหาพยานมาทำหนังสือเท็จ อีกประการหนึ่งจำเลยมีฐานะเคยเปนนายอำเภอแลเปนพธำมรงค์ จึงไม่น่าเชื่อว่าใบรับฉบับนี้เกิดขึ้นโดยทางทุจริต
